علائمی که در متن نسخه‌های خطی به کار رفته‌اند به شرح زیر هستند:

• | علامت نشان دهندۀ پایان سطر
• / نشانگر حروف ابجد عددی
• // نشانگر حروف ابجد اشاره‌گر
• ×× ناخوانا بودن حرف
• ××× مخدوش بودن کلمه
• ... ناخوانا بودن کلمه
• [] کلمۀ داخل قلاب توسط نسخه‌خوان اضافه شده است.

نکات زیر در تمام نسخ خطی و سنگی بازخوانی‌شده رعایت شده است:

• در تمام نسخه‌ها حروف به هم چسبیده از هم جدا شده و به شیوۀ جدید نگارش شده‌اند مثل بافتاب که به صورت به آفتاب نوشته شده است.
• در تمام نسخه‌هایی که چهار حرف پ، ژ، گ، چ نوشته نشده‌اند کلمات به صورت امروزی و صحیح نوشته شده‌اند؛ مثلاً به جای کردانید نوشته شده است: گردانید.
• برای تمام تاریخ‌های درون متن که روز و ماه در آنها قید نشده است به منظور تبدیل تاریخ اولین روز از آن سال در نظر گرفته شده است؛ مثلاً سنۀ ۱۲۵۷؛ به صورت ۱-۱-۱۲۵۷ .
• شماره گذاری صفحات به صورت تک صفحه انجام شده است؛ مثل [ص۷]
• صفحات منفی در هر نسخه نشان‌دهندۀ صفحات پیش از متن هستند.
• به دلیل نبودن علائم سجاوندی در متون قدیمی، به منظور تسهیل در خواندن و فهم نسخه این علائم در حد اعتدال توسط نسخه‌خوان به متن اضافه شده است.
• عبارات اختصاری درون متن به صورت کامل و صحیح نوشته شده‌اند مانند مصنف به جای مص و یقال به جای یق و ...
• کلمات یا جملاتی که درون متن خط خورده‌اند یا با علامت «زائد» یا «ز» و «الی» علامت‌گذاری شده‌اند، حذف شده و اصلاً تایپ نشده‌اند.
• حاشیه‌هایی که مربوط به داخل متن بوده‌اند(که اکثراً با کلمۀ صح در حاشیه مشخص‌اند) در جای صحیح خود تایپ شده‌اند.